آموزش علم شیمی و فناوری نانو

کد مقاله : 1240-CHEMCONF7 (R1)

نویسندگان

زهرا بادغن * دانشجو

چکیده مقاله

شیمی و فناوری نانو، به‌عنوان علوم کلیدی، نقش محوری در زندگی روزمره و پیشرفت فناوری در حوزه‌هایی مانند غذا، دارو، انرژی، تصفیه آب و حتی فرآیندهای عصبی-شیمیایی احساسات انسانی یفا می‌کنند. با این حال، به‎دلیل روش‌های تدریس غیرجذاب و نظریه‌محور در آموزش K-12، کمبود آگاهی عمومی و نمایش ناکافی کاربردهای واقعی، درک جامعه از شیمی محدود مانده است. این امر سبب شده که پژوهش‌های اندکی درباره دیدگاه بزرگسالان ایجاد کرده و سبب کاهش تعامل اجتماعی گردیده است. در آموزش عالی، مدل‌های دیداکتیک به‌عنوان ابزارهای تحلیلی برای طراحی برنامه درسی، انتخاب محتوا و ارزیابی، معلمان را در پاسخ به سؤالات کلیدی «چرا»، «چه» و «چگونه» هدایت کرده و با مفهوم Bildung (شکل‌گیری دانش، ارزش‌ها و فرهنگ) و سواد علمی (دانش، سودمندی و کاربرد اجتماعی) پیوند دارند. این مدل‌ها پلی بین نظریه و عمل ایجاد می‌کنند. اما چالش‌هایی مانند بار شناختی بالا در آزمایشگاه‌ها، پیوند ضعیف نظریه-عمل، انزوای مربیان و کمبود حمایت، اثربخشی را کاهش می‌دهد. انتقال یافته‌های پژوهشی به عمل نیازمند آزمایش‌های نظام‌مند و منابع است. فناوری نانو، با مطالعه و دستکاری مواد در مقیاس ۱ تا ۱۰۰ نانومتر و با خواص منحصربه‌فرد مانند نسبت سطح به حجم بالا و ویژگی‌های کاتالیزوری، تحولاتی در پزشکی ، الکترونیک، انرژی و حذف آلاینده‌ها ایجاد کرده است. ادغام آن در آموزش شیمی، از طریق دوره‌های میان‌رشته‌ای و عملی مانند مکانیک نانومقیاس با تکنیک‌های میکروسکوپ نیروی اتمی و ساخت نانوفیلترها، درک مفاهیم را افزایش می‌دهد، اما با موانعی مانند پیچیدگی، کمبود استراتژی‌های آموزشی و نیاز به آموزش مربیان مواجه است.

کلیدواژه ها

آموزش شیمی، فناوری نانو، مدل‌های دیداکتیک، یادگیری فعال، آزمایشگاه‌های شیمی

وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر